Ο Ομφαλός των Δελφών Ομφαλός του Κόσμου

Ο Ομφαλός των Δελφών και το Γεωμετρικό Πενταδωδεκάεδρο

»Η βασική δομή της Γης εξελίσσεται από ένα απλό γεωμετρικό σχήμα σε περισσότερο πολύπλοκα. Αυτά τα σχήματα ονομάζονται Γεωμετρικά στερεά. Είναι ο κύβος, το τετράεδρο, το οκτάεδρο, το δωδεκάεδρο και το εικοσάεδρο.

»… Στην αρχή
όντας αναίσθητοι σαν τα κτήνη,
έδωσα στους ανθρώπους λογική, τους έδωσα μυαλό.
Στην αρχή, κοιτάζοντας, έβλεπαν λάθος
κι ακούγοντας , δεν άκουγαν» μα σαν φαντάσματα που στα όνειρα μαζεύονται.
Η περίπλοκη ιστορία των ημερών τους ήταν σε σύγχυση.
Αισχύλος «Προμηθέας Δεσμώτης»

Η Γη δεν είναι ένας πλανήτης νεκρός, ένα κούφιο σώμα, αλλά κατοικείται από ενεργειακές απόρροιες ΔΥΜΑΝΗΣ που είναι η ζωή της και η ΟΥΣΙΑ της. Ολα τα πράγματα της δημιουργίας, ακόμη και τα ορυκτά, παίρνουν την ύπαρξη τους από αυτή την ΔΥΝΑΜΗ από τον ΝΟΥ της Γης. Αυτή η Δύναμη είναι ζωή, τρέφεται από τα άστρα, και τρέφει όλα τα ζωντανά πράγματα που προφυλάσσει στην μήτρα της. Από την Δύναμη που δέχεται από ψηλά, η Γη κλωσάει τα ορυκτά στη μήτρα της όπως η μητέρα το αγέννητο παιδί της. Αυτή η Δύναμη κατασκευάζει τα βουνά σαν κατοικίες, ταξιδεύει με το νερό και τον άνεμο, χαράζει τους τόπους, μορφοποιεί τα πάντα, κι οι τόποι μιλούν την γλώσσα Της. Αν δεν βλέπεις γύρω σου αυτή την Δύναμη, δεν βλέπεις τίποτε.

Η Οικουμένη & ο Χάρτης του Εκαταίου

Ο Εκαταίος καταγόταν από παλαιά αρχοντική οικογένεια. Είναι βέβαιο ότι στην διάρκεια της Ιωνικής Επανάστασης (499 π.κ.ε.) έλαβε ενεργό μέρος στην πολιτική, συμβουλεύοντας τους συμπολίτες του. Ήταν άνθρωπος πολυταξιδεμένος, όχι όμως τόσο όσο ο Ηρόδοτος. Υπήρξε μαθητής του φιλόσοφου Αναξίμανδρου και από τις απόψεις του διδασκάλου του επηρεάστηκε στη σύνταξη ενός χάρτη (Γης Περίοδος), όπου παρουσίαζε την Γη επίπεδη, σε μορφή δίσκου. Η οικουμένη χωριζόταν από δύο μεγάλες θάλασσες, την Μεσόγειο και την Μαύρη Θάλασσα, κι από δύο μεγάλα ποτάμια, τον Νείλο και τον ∆ούναβη. Πάνω στον χάρτη αποτυπώνονταν πολλές τοποθεσίες, καθώς και άλλες λεπτομέρειες. Η απεικόνιση αυτή ανταποκρίνεται στην περιγραφή του Ομήρου, ότι η γη είναι κυκλικό σύμπλεγμα νησιών, που περιβάλλεται από υδάτινη κυκλική ζώνη.

Ο χάρτης του Εκαταίου, άσκησε μεγάλη επίδραση στους μεταγενέστερους, ακόμα και μετά την εμφάνιση συστηματικών χαρτογράφων-γεωγράφων, όπως ο Ερατοσθένης. Ο Εκαταίος συνόδευσε τον χάρτη του με μια εκτεταμένη περιγραφή της Ευρώπης και της Ασίας (Γης Περιήγησις), η οποία ήταν διανθισμένη με πλούσιο εθνογραφικό υλικό για τους κατοίκους των περιοχών που ανέφερε. Πολλές φορές έδειξε να ενδιαφέρεται για περίεργες λεπτομέρειες αλλά και για παράξενα πράγματα. Μάλιστα η προτίμησή του στα περίεργα θέματα έκανε μερικά χρόνια αργότερα τον Ηρόδοτο να τον ψέξει, χωρίς όμως αυτό να τον εμποδίσει να χρησιμοποιήσει στην συγγραφή του το χάρτη του Μιλήσιου. Ακόμη, ο Εκαταίος θεωρείται ότι είναι ο συγγραφέας του περίφημου ορειχάλκινου γεωγραφικού πίνακα, τον οποίο ο τύραννος της Μιλήτου Αρισταγόρας είχε επιδείξει στον βασιλιά της Σπάρτης Κλεομένη το 504 π.κ.ε. για να τον πείσει να συμμαχήσει με αυτόν εναντίον των Περσών.

Κοσμικός Αξονας

Πίστευαν λοιπόν οι αρχαίοι ότι το υπερφυσικό εισερχόταν στον φυσικό κόσμο μέσω του κέντρου του, που σημειωνόταν με την τοποθέτηση ενός πέτρινου «ομφαλού». Μέσω του νοητού κάθετου άξονα συνδεόταν ο νοητικός κόσμος με τον φυσικό. Κι έτσι μπορούσαν ν’ αποκτήσουν επαφή με τους άλλους κόσμους, άλλες διαστάσεις και με αλλότρια DNA.

Αυτή η κάθετη νοητή γραμμή, συχνά αναφερόταν ως ο κοσμικός άξονας. Τον ονόμαζαν έτσι γιατί τοποθετούσε την Γη στο κέντρο με τον ουράνιο κόσμο επάνω και τον κάτω κόσμο, από κάτω. Αυτό το Ιερό Κέντρο γνωστό παγκοσμίως με το αρχαίο Ελληνικό όνομα «ομφαλός» σήμαινε τον αφαλό της γης. Στους αρχαίους λαούς ο ομφαλός ήταν απαραίτητος για την δημιουργία του πολιτισμού και της θρησκείας γιατί ξεχώριζε τον ασφαλή ανθρώπινο κόσμο, από τον επικίνδυνο κόσμο των φυσικών δυνάμεων. Εντοπίζοντας και μαρκάροντας την Γη, όπως νόμιζε ο κάθε λαός, ήλπιζε να χαρτογραφήσει τον κόσμο και να τον ελέγξει, όπως ο χάρτης του Εκαταίου (βλέπε εικ. κάτω).

Ενεργειακά δίκτυα στον Ομφαλό των Δελφών

Φυσικά υπάρχουν κι αλλού παρόμοια αντικείμενα, στην Ρώμη, Ιράκ, Αίγυπτο, Ιερουσαλήμ, Αγγλία, Γερμανία, ΗΠΑ και αλλού. Ετσι κάθε πολιτισμός είχε ένα Ιερό μέρος για το οποίο πίστευαν ότι ήταν το συμβολικό κέντρο του κόσμου, σύνδεσης του με άλλους κόσμους, μη ανθρώπινους. Ο γνωστός μυστικιστής Ελιφάς Λεβί (ψευδώνυμο του αβά Αλφόνς Λουί Κονστάνς) έλεγε ότι «η γνώση των παλιρροιών και των παγκόσμιων ρευμάτων αποτελεί το μυστικό της ανθρώπινης παντοδυναμίας».

Ας ανατρέξουμε στον Πλούταρχο: Ο Δίας έστειλε δυο αετούς από τις δύο άκρες της Γης και εκεί που οι πορείες τους συναντήθηκαν, ήταν το κέντρο του κόσμου: οι Δελφοί. Αυτός είναι και ο λόγος που οι αρχαϊκές προσθέσεις πάνω στις πέτρες-ομφαλούς συνήθως έχουν δύο πουλιά που κοιτούν σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Η πέτρα-ομφαλός των Δελφών (υπάρχει ακόμη μία στην Δήλο κι αλλού) βρίσκεται σήμερα στο μουσείο των Δελφών και κανείς μέχρι τώρα επίσημα, δεν έχει εξηγήσει ικανοποιητικά το περίτεχνο διακοσμητικό πλέγμα της, ανεπίσημα όμως είναι γνωστό.

Το πλέγμα αυτό έχει μιά μεγάλη ομοιότητα με τα βουδιστικά «Βάτζρα» τους κεραυνούς ενέργειας που περικυκλώνουν τα ιερά μέρη. Εξάλλου πολλοί διακεκριμένοι μελετητές αναφέρουν ότι το πλέγμα αυτό πάνω στην πέτρα, συμβολίζει το γήινο ενεργειακό δίκτυο. Οι Δελφοί χαρακτηρίζονται σε όλα τα αρχαία κείμενα ως ο ομφαλός του κόσμου, κι αυτή είναι η μόνη πέτρα-ομφαλός που έχει βρεθεί εκεί. Ίσως η πέτρα αυτή, εκεί που ήταν τοποθετημένη αρχικά, να ήταν το ακριβές σημείο του «ομφαλού του κόσμου» και είναι λογικό (για την λογική τους) που δεν βρίσκεται στην θέση της, αλλά σε ένα νεκρό ενεργειακά μουσείο.

Λέτε οι αρχαίοι Έλληνες, με τον τόσο πανάρχαιο και προηγμένο πολιτισμό τους, που ήδη στην αρχαιότητα δεν γνώριζαν την καταγωγή της γλώσσας τους, να σκεπτόντουσαν τόσο απλοϊκά; Οι μάζες σίγουρα, βρισκόμενες πάντα σε κατάσταση κοπαδιού στο μαντρί που φροντίζουν να βρίσκονται σε άγνοια, οι τσοπάνηδες και τα τσοπανόσκυλα. Δηλαδή οι Επικυρίαρχοι του πλανήτη και του ηλιακού συστήματος με το DNA ερπετών κυρίως, ποντικών, γουρουνιών, σκύλων, φτερωτών όντων και κάθε καρυδιάς καρύδι για να δημιουργεί ένα πρώτης τάξεως διαγαλαξιακό εστιατόριο. Ολοι αυτοί πολεμούν μεταξύ τους χρησιμοποιώντας τους ανθρώπους, για κάθε είδους ανάγκη (από τροφή έως …) για τεράστια χρονικά διαστήματα, ασύλληπτα από τον ανθρώπινο νου.

Φυσικά σκόπιμα διατηρούν την ανθρωπότητα κάτω από σχεδόν απόλυτο νοητικό έλεγχο. Είναι γνώστες των αποκαλούμενων υπερτεχνολογιών. Βέβαια από τον 19ο αιώνα γνωρίζαμε κάποια βασικά, που επίσης τα θάψανε. Δεν είναι μόνοι τους, αλλά βοηθούνται από πολλούς ανθρωποειδείς «μυημένους» στα γνωστά λαγούμια, τρομάρα τους. Αρκετοί όμως γνώριζαν κάποια ψίχουλα από την μερική γνώση του μακρινού παρελθόντος· και λέω μερική, γιατί το κωμικοτραγικό είναι ότι μόνο ο άνθρωπος στην Γη από όλες τις εξωγήινες φυλές (ανθρώπινες και μη) δεν ξέρει την πραγματική δομή των διαστάσεων, της υφής του χρόνου και τις τεχνολογίες ελεύθερης ενέργειας. Υπάρχει τεράστια συνειδητή, απόλυτα ελεγχόμενη (φυσική και μεταφυσική) κι από κοινή εγωπαθή βλακεία, παραπληροφόρηση από τον μεταφυσικό κι ακαδημαϊκό χώρο (Πεϊπερολογία- Paperology)

Η λέξη Πεϊπερολογία δεν είναι κατασκεύασμα της στιγμής.

Η Paperology (Πέϊπερολογία) είναι χρόνια σε χρήση στο εξωτερικό και αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατεί με τα ατελείωτα πέϊπερς που ο κάθε ερευνητής έχει πλέον στο ενεργητικό του. Οπως και το «μπουρδολόγημα» δεν είναι της στιγμής. Στις απαιτήσεις για εργασίες των φοιτητών με μήκος 10 σελίδων είναι κοινή η απάντηση «έχω γράψει περίπου 5-6 και θα μπουρδολογήσω μέχρι να γεμίσω και τις 10». Δεν είναι καθόλου άγνωστο στους Ελληνες ερευνητές το «μαγειρεμένα αποτελέσματα» και το «δεν βγαίνουν αυτά που γράφει». Οι νέοι πτυχιούχοι ή διδάκτορες, που αυτοί σύμφωνα με την στατιστική θα φτάσουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους στην ηλικία των 25-26, έχουν επίγνωση και του ρόλου του χρήματος στην έρευνα στα ιδιωτικά κέντρα με τις προθεσμίες και τους συντελεστές παραγωγικότητας και της φρενίτιδας των δημοσιεύσεων στα κρατικά ιδρύματα-πανεπιστήμια για να συνεχίσουν οι επιχορηγήσεις. Η Επιστήμη είναι μια «δική μας υπόθεση» και το χρήμα που ρέει άφθονο στις τσέπες των «δικών μας ανθρώπων»

«Η επιστήμη είναι ένα κερί μέσα στο σκοτάδι. Λάμπει ένα φως στον κόσμο γύρω μας και μας επιτρέπει να δούμε πέρα από τις προκαταλήψεις και τους φόβους μας, πέρα από την άγνοια και τις ψευδαισθήσεις μας, πέρα από τη μαγική σκέψη των προγόνων μας που δίκαια πάλεψαν για την επιβίωση τους με το να φοβούνται και να προσπαθούν να δαμάσουν απόκρυφες και υπερφυσικές δυνάμεις. Ζούμε σε μια κοινωνία απολύτως εξαρτώμενη από την επιστήμη και την τεχνολογία, όπου σχεδόν κανένας δεν ξέρει τίποτα για την επιστήμη και την τεχνολογία» Carl Sagan

«Επιστήμη είναι η πίστη στην άγνοια των ειδικών» Richard Feynman

Οι Αρχαίοι Ελληνες γνώριζαν το Γεωμετρικό Πενταδωδεκάεδρο!!!
Πρόκειται για τερακότα που βρέθηκε στην Θάσο.

Ο Ομφαλός των Δελφών είναι ο διασημότερος Ομφαλός, σε όλο τον κόσμο.

Για να δούμε λοιπόν ξανά τον ομφαλό των Δελφών. Τι έχει σκαλισμένο επάνω του; Αλυσίδες μήπως, όπως είπανε κάποιοι έξυπνοι; Διακοσμητικά γεωμετρικά σχήματα; Τίποτα φυσικά από αυτά. Αναπαριστά _(χονδροειδώς φυσικά) τα τρία βασικά επάλληλα ενεργειακά δίκτυα της γης !!! Γιατί τρία; Ενα το φυσικό, που βρίσκεται σε ασταθή κατάσταση εξ αιτίας παλαιού πολέμου στο ηλιακό μας σύστημα, ένα το τεχνητό που στήνεται ακόμα, και ένα που είναι αποτέλεσμα της ετεροδυνώσεως (ηλεκτρονικός όρος) των δύο προηγουμένων.

Η φύση του δικτύου του ενεργειακού δικτύου της γης είναι ηλεκτρομαγνητική, αυτή των βαθμωτών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων. (Δείτε το άρθρο: Μετεωρολογικός Πόλεμος, Αεροψεκασμοί) Οι κόμβοι πού φαίνονται στον ομφαλό των Δελφών, είναι τα σημεία συμβολής, καθόσον αφορά στάσιμα κύματα. Υπάρχουν μεγάλοι και μικροί σε μέγεθος κόμβοι. Σε κάθε κόμβο δημιουργείται μια ενεργειακή δίνη με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Στην διεθνή βιβλιογραφία του είδους είναι γνωστές ως V O R T E X. Οι ενδιάμεσες γραμμικές συνδέσεις των κόμβων δείχνουν τις συνιστώσες του πεδίου στην διαδρομή του πέρα από τον χώρο και τον χρόνο, μέσω της αρχέγονης ενεργειακής θάλασσας του Ενεργού Κενού.

Συναντά κανείς συχνά σκαλισμένες δίνες σε ομφαλούς στα διάφορα μέρη του κόσμου, όπου βρίσκονται. Στον μύθο του κοσμικού άξονα και του κέντρου της γης, κωδικοποιείται μια γνώση απαγορευμένη για τις «μη τηλεπαθητικές δυσλειτουργικές μαϊμούδες της ουτοπίας» όπως πολύ εύστοχα και κοροϊδευτικά μας αποκαλούν οι Επικυρίαρχοι μεταξύ τους. Ο Bruce L. Cathie συγγραφέας του βιβλίου The Energy Grid, Harmonic 288 και άλλα, καθώς και ο David Hatcher Childress συγγραφέας του βιβλίου Anti-Gravity and the World Grid είναι ξεκάθαροι κι αναφέρουν ότι υπάρχει ένα ενεργειακό δίκτυο που καλύπτει την Γη. (αναζήτησε το άρθρο: Αρμονική 33, 288, 695 & Το Ενεργειακό Πλέγμα της Γης).

Αποτελεί την φυσική ροή των ενεργειών της γης.

Στις διασταυρώσεις των ενεργειακών ροών δημιουργούνται δίνες, οι οποίες μπορούν να δαμαστούν για παραγωγή ελεύθερης ενέργειας. Φυσικά είναι ήδη δαμασμένες οι περισσότερες, από κάθε είδους παρασιτικούς θρησκευτικούς ναούς και μυστικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Πολλά μυστηριώδη ερείπια στον πλανήτη βρίσκονται σε τέτοια σημεία. Διερωτάστε τι δουλειά έχουν οι πανουκλιασμένοι ναοί (καθαρή DOR) σε αυτά τα σημεία; Μα είναι απλό: με την κατάλληλη γεωμετρία (αρχιτεκτονική) και προσανατολισμό, απορροφούν και στέλνουν μέσω του ενεργειακού δικτύου της Γης, στα κατάλληλα σημεία την ανώτερη ενέργεια των πιστών μαϊμούδων. Δείτε πολύ προσεκτικά το άρθρο: «Ποιοι μας Κλέβουν την Ψυχή από … την Σελήνη;

Το βασικό ενεργειακό δίκτυο αναλύεται με τις αρμονικές από τα μαθηματικά.

Το σύστημα μετρήσεως είναι μικρή παραλλαγή του Αγγλικού. Πούς, δάκτυλος κλπ. Σας λέει κάτι αυτό; Εξαιρετική κίνηση παραπληροφορήσεως. Άντε να κάνετε μελέτες και να βρείτε άκρη με το Γαλλικό μετρικό σύστημα. Ο Bruce L. Cathie τα βρήκε και ζώντας στην Νέα Ζηλανδία δεν μπορούσε να επεκτείνει το δίκτυο περαιτέρω χωρίς σημείο αναφοράς. Το 1965 το ωκεανογραφικό Eltanin φωτογράφησε μία κεραία (εικόνα επάνω αριστερά) φυτεμένη σε βάθος 13.500 ποδών, σε απόσταση 1.000 μιλίων από το ακρωτήριο Χόρν. Εξυπνος είναι, κατάλαβε ότι κάποιοι παίζουν με το δίκτυο και παίρνοντας τις συντεταγμένες προχώρησε. Τον περίμενε μία οδυνηρή έκπληξη όταν έφτασε στην Ιαπωνία στην Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.

Διαπίστωσε ότι οι ατομικές βόμβες σκάνε μόνο σε συγκεκριμένες συντεταγμένες και μόνο σε ορισμένες ημέρες και χρονικές στιγμές στην διάρκεια του χρόνου και σε συνάρτηση με την θέση του ηλίου. Δηλαδή οι ατομικές βόμβες είναι γεωμετρικές συσκευές και παίζουν με το χωροχρόνο. Οι επιπτώσεις είναι εκπληκτικές. Φανταστείτε μια στιγμή μόνο, πόσο μας κοροϊδεύουν (είπαμε ήδη …δυσλειτουργικές μαϊμούδες). Πρόβλεψε με ακρίβεια ένα χρόνο πριν πότε οι Γάλλοι θα κάνουν την πρώτη επιτυχημένη ατομική έκρηξη στην Μουρουρόα. Είχε ακρίβεια δύο λεπτών με χρήση λογαριθμικού κανόνα. Ειδοποίησε την κυβέρνηση του κι όταν πέτυχε η δοκιμή τον θυμηθήκανε.

Τον προσέξανε όμως και κάποιες κυβερνήσεις και μυστικές υπηρεσίες. Τώρα πλέον εδώ και χρόνια έχει βγάλει πρόγραμμα για υπολογιστή το οποίο πουλάει στο ιντερνέτ. Φυσικά προβλέπει με ακρίβεια πυρηνικές δοκιμές, εκρήξεις ηφαιστείων κλπ. Αναλογίσου ξανά τι σημαίνουν όλα αυτά, και ξαναψάξε τα όποια πιστεύω σου, διερωτώμενος κι από που προέρχονται, είναι δικά σου ή από εμφυτευμένες καταλήψεις!!! Παίζουν μαζί μας, όπως παίζεις εσύ με τις μαϊμουδίτσες στον ζωολογικό κήπο.

Ο Bethe Hagens και ο William Becker ανακάλυψαν ένα δίκτυο που έχει το σχήμα ενός εξάκις εικοσαέδρου. Αυτό το δίκτυο έχει υποδιαιρεθεί με πολλούς τρόπους. Αλλά το κυρίως δίκτυο έχει 62 βασικά σημεία η κόμβους. Όταν το δείτε αποτυπωμένο σε ένα παγκόσμιο χάρτη ή γήινη σφαίρα το εξάκις εικοσάεδρον ταιριάζει απόλυτα. Όμως η γη δεν είναι απόλυτα σφαιρική και το κοιτάμε από το διάστημα. Έτσι κάθε κόμβος καλύπτει τεράστια περιοχή. Μπορείτε να το κινήσετε διακόσια χιλιόμετρα προς κάθε κατεύθυνση και φαίνεται ακόμη σωστό.

Ουσιαστικά είναι το δίκτυο που περιγράφει ο Πλάτωνας. Αναγνώριζε την μορφή του ενεργειακού δικτύου της Γης. Ανέπτυξε μια θεωρία βασισμένη στην πίστη του (ή τα βρήκε γραμμένα στα βιβλία που αγόρασε από την γυναίκα του Πυθαγόρα και τους Πυθαγόρειους -κι αλλού- κατά κόρον) ότι η βασική δομή της Γης εξελίσσεται από ένα απλό γεωμετρικό σχήμα σε περισσότερο πολύπλοκα. Αυτά τα σχήματα έγιναν γνωστά ως Πλατωνικά στερεά. Είναι ο κύβος, το τετράεδρο, το οκτάεδρο, το δωδεκάεδρο και το εικοσάεδρο. Φυσικά γνώριζε περισσότερα, αλλά αν τα έλεγε δημόσια, θα πέρναγε από νέα δίκη όπως αυτή για τις κεφαλές του Ερμή.

Πως να δημιουργήσετε το Πλατωνικό Δίκτυο στο υπολογιστή σας.

Οσοι θέλετε να το δείτε στην πράξη και έχετε dsl σύνδεση κάντε τα εξής: Κατεβάστε το Google Earth απο τον ιστότοπο http://earth.google.com/ και εγκαταστείστε το. Κατόπιν εγκαταστείστε την γλώσσα προγραμματισμού Python απο τον ιστότοπο http://www.python.org/download και για τις υπόλοιπες οδηγίες στον ιστότοπο http://montalk.net/science/115/earth-grid-research. Αξίζει τον κόπο θα το απολαύσετε.

Μελετώντας τα δίκτυα του Bruce L. Cathie και των Bethe Hagens και William Becker (εικόνες επάνω υπεραπλουστευμένες) βλέπουμε ότι δεν συμπίπτουν στα σημαντικά σημεία. Αρα έχουμε ήδη δύο δίκτυα τα οποία μάλιστα μετακινούνται. Με το σύστημα του Cathie τα αρχαία μνημεία όπως η μεγάλη πυραμίδα και το Stonehenge δείχνουν σχέση με το Ενοποιημένο Αρμονικό Μαθηματικό Σύστημα όπως το ονομάζει. Αυτό το μαθηματικό σύστημα δείχνει ότι η ταχύτητα του φωτός δεν είναι σταθερή και ο χρόνος είναι μια μεταβλητή. Ο βασικός κώδικας έχει σπάσει. Εσείς τι θα κάνετε;Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες στον ιστότοπο: worldgrid.net

Καλά όλα αυτά, αλλά το τρίτο δίκτυο που είναι; Θα ρωτήσει ο προσεκτικός αναγνώστης.

Όπως είπαμε το τρίτο δίκτυο παράγεται από την ετεροδύνωση των άλλων δύο.

Παρατηρήστε ξανά τον Ομφαλό των Δελφών και θα το δείτε.

Το δεύτερο δίκτυο στήνεται τεχνητά από τους Επικυρίαρχους (κι όχι απαραίτητα ανθρώπους) που προαναφέραμε. Το αρχικό φυσικό δίκτυο βρίσκεται σε αστάθεια εξ αιτίας κάποιου παλαιού πολέμου στο ηλιακό μας σύστημα. Το στήσιμο του δεύτερου γίνεται με το «φύτεμα» κεραιών κατασκευασμένων με τις αρχές της υπερδιαστατικής φυσικής, όπως π.χ. αυτή της εικόνας επάνω σε ξηρά και θάλασσα. Αυτό που κάνουν είναι η μετακίνηση του Νότιου μαγνητικού πόλου σε άλλο σημείο, ώστε να ευθυγραμμιστεί με τον Βόρειο μαγνητικό πόλο και με το κέντρο της Γης διαγράφοντας σπείρα του Fibonacci.

Δελφοί & Τα Οστά του Δράκοντα Πύθωνα

Σύμφωνα με την παράδοση το Μαντείο των Δελφών ιδρύθηκε πάνω σε ένα χάσμα, σε μία είσοδο στην Γη, στην προσωποποίηση της οποίας το Μαντείο ανήκε. Το χάσμα ανακάλυψαν αίγες που, όπως και ο βοσκός που τις συνόδευε, ο Κορήτας, ενθουσιάστηκαν μόλις το πλησίασαν. Όποιοι όμως θέλησαν να δοκιμάσουν την ίδια εμπειρία, έπεφταν μέσα στο χάσμα κι εξαφανίζονταν. Υπάρχει επίσης μύθος περί της κατάποσης του χάλκινου Ναού του Απόλλωνα που χτίστηκε στο επίμαχο σημείο. Επάνω στο χάσμα τοποθετήθηκε ο Μαντικός Τρίποδας.

Έχει προταθεί μια μυστική σύνδεση του Μαντικού Τρίποδα με τον θάνατο: στο λέβητα του τρίποδα που γεφύρωνε το προφητικό χάσμα θεωρείται ότι φυλάσσονταν τα οστά του Δράκοντα Πύθωνα ή -κατ’ άλλους- τα λείψανα του Διονύσου. Αν και ήταν συχνότατο αφιέρωμα στα Ιερά των πρώιμων χρόνων (βλ. Ολυμπία), ο Μαντικός Τρίποδας καθιερώθηκε σαν σύμβολο της Δελφικής λατρείας. Φαίνεται πως εδώ ήταν σημείο μυστικό και χθόνιο, αφού φέρει τον λέβητα όπου πραγματοποιείται η ανανέωση δια θανάτου. Ζέον ύδωρ περιείχε ο λέβης στον τόπο χρηστηριασμού στην Δωδώνη. Τελικά ο λέβης καθιερώνει τον τρίποδα στους Δελφούς και οι κοιμώμενοι στον όλμον αποκτούσαν μαντικές ιδιότητες, ενώ ο ίδιος ο Απόλλων επωνομαζόταν ενόλμιος. Στο ανατολικό αέτωμα του κλασικού ναού του στους Δελφούς ο ομώνυμος Θεός κάθεται στο λέβητα μαρμάρινου τρίποδα, κατά τον Francis Croissant.

Στον τρίποδα καθισμένη χρησμοδοτούσε η Πυθία, φερέφωνο του Θεού όσο εκείνος ενσαρκώνεται στο σώμα της. Για τον Μαντικό Τρίποδα ερίζουν Απόλλων και Ηρακλής, εμπνέοντας ένα από τα πιο αγαπητά θέματα της αρχαίας εικονογραφίας. Ο Ηρακλής πήγε στους Δελφούς για να καθαρθεί από τον φόνο του τοξότη Ιφίτου. Η Πυθία αρνήθηκε να του δώσει χρησμό και εκείνος άρπαξε τον Μαντικό Τρίποδα, για να ιδρύσει δικό του μαντείο. Ο πραγματικός και ο επίδοξος κάτοχος του Μαντείου γίνονται διόβλητοι, δηλ. χωρίζονται με κεραυνό από τον κοινό τους πατέρα, Δία. Στο αέτωμα του θησαυρού των Σιφνίων ο Δίας καταλύει τον αγώνα για τον τρίποδα. Η υπερβατική ερμηνεία των αντικειμένων υπαγορεύεται από το μυστηριακό πυρήνα της αρχαίας θρησκείας.

Ο ομφαλός είναι σημείο γεωδαισίας, που σηματοδοτεί το κέντρο της γης, ένα μέσο χαρτογράφησης που εξελίχθηκε σε σύμβολο της μαντικής και, κατ’ επέκτασιν, του Δελφικού τεμένους. Η εμφάνισή του στην εικονογραφία (αγγείων, αναγλύφων, κλπ) βοηθά στην αναγνώριση του σκηνικού. Ο ομφαλός θεωρείται το κατ’ εξοχήν έμβλημα, τοπόσημο των Δελφών και ταυτόχρονα μια ένδειξη της Θεϊκής παρουσίας, της ισχύος του Απόλλωνα. Ως θρησκευτικό σύμβολο, ο ομφαλός παρείχε άσυλο στους ικέτες. Στις σχετικές σκηνές η μορφή αγκαλιάζει τον ομψαλό, το λίθο με τις εξαγνιστικές ιδιότητες. Η Ελλαδική και κυρίως η Ιταλιώτικη κεραμική είναι εύγλωττη όσον αφορά τον εξαγνισμό του Ορέστη. Σε παραστάσεις ανάλογης τελετουργίας ο ομφαλός συνήθως είναι καλυμμένος με το δικτυωτό αγρηνόν. Υπήρχαν τουλάχιστον τρία αρχαία αντίγραφα, εκδοχές του συμβόλου. Ομφαλοί να στέκονταν σε διάφορα σημεία του τεράστιου τεμένους.

Οι Ομφαλοί σχετίζονται άμεσα με τον Δία.

@Ιων Μάγγος /miastala.com 2010