Μια άλλη σχέση της αρχαίας Ελλάδας με την Ατλαντίδα, στο «εσωτερικό πεδίο», είναι και η πανάρχαια αινιγματική κοινότητα των Καβείρων, που έζησε στον ευρύτερο ελληνικό χώρο. Αυτή η κάστα φαίνεται να είχε μια σχεδόν απίστευτα αρχαία προέλευση. 

 Ο Σαγχονιάθωνας, ο Καρχηδόνιος συγγραφέας που φαίνεται να έζησε κάπου στο 1400 π.χ. και που τα έργα του μεταφράστηκαν στα λατινικά περίπου τον καιρό του τελευταίου πολέμου της Καρχηδόνας με τη Ρώμη, γράφει για τους Κάβειρους τα εξής: «Ο πρώτος αρχιερέας, γιός του Θοβίωνα, τους δίδαξε ένα συνδυασμό φυσικών δυνατοτήτων και τους παρέδωσε στους προφήτες που τελούσαν τα όργια και τα μυστήρια.».Μερικοί από τους παλιότερους μυθολόγους ταυτίζουν τους Κάβειρους με τους θείους δίδυμους, τον Κάστορα και τον Πολυδεύκη, ή με τους Κορύβαντες, τους Τελχίνες και άλλους, που είχαν σχέση με οργιαστικές λατρείες. 

Οι εβραίοι ραββίνοι τους θεωρούσαν ερμαφρόδιτους αγγέλους. Ο Κένρικ (Κenrick) τους θεωρούσε θεούς της πρώτης γεννιάς των Πελασγών, από τους οποίους προέρχονται οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι. Είναι γνωστό πως τα Καβείρια μυστήρια ετελούντο στις Θήβες, στη Λήμνο, στη Σαμοθράκη, γενικότερα στην Ελλάδα και ίσως σε κάποιες περιοχές της δυτικής Μικράς Ασίας. Ο Μακρόβιος και ο Βάρωνας τους ταύτιζαν με τους Πενάτες, οικιακούς θεούς των Ρωμαίων. 

 Ο Στράβωνας πίστευε πως ήταν βοηθοί της Εκάτης, η οποία τους έκανε μυθικούς προγεννήτορες όλων όσων ασχολούντο με τη μαγεία. Ο Ηρόδοτος λέει πως οι Κάβειροι εισήγαγαν τα μυστήρια τους στο νησί της Σαμοθράκης. Απ’ όλες αυτές τις αναφορές φαίνεται ότι οι Κάβειροι την εποχή εκείνη ήταν παρόντες παντού. Υπάρχει όμως μια λεπτομέρεια που μας βοηθάει να εντοπίσουμε την προέλευσή τους με μεγαλύτερη σιγουριά. 

Ο Σαγχονιάθωνας, που είναι αρκετά αρχαιότερος από όλους τους συγγραφείς που ασχολήθηκαν με το θέμα, λέει καθαρά πως οι Κάβειροι ήταν βορειοαφρικανικής προέλευσης και πως η λατρεία τους ενώθηκε με τη λατρεία του αγύπτιου θεού Οσίρι. «Ο Θεός Θωθ», λέει, «όρισε πως οι Κάβειροι, οι επτά γιοί του Σαδώκ, θα έπρεπε να καταγράψουν την ιστορία του παρελθόντος και να τη μεταδώσουν στο θεό Όσιρι.».

Τα αρχεία αυτά ήταν τα ίδια με των Φοινίκων και δόθηκαν σε εκείνους τους προφήτες που ηγούνταν των Μυστηρίων, για να μεταβιβαστούν στους μυημένους που θα τους διαδέχονταν, ανάμεσα στους οποίους ήταν η Ίσιδα και ο αδελφός του Κφα ή Σημ, ο πρώτος άνθρωπος που ονομάστηκε Φοίνικας. Σύμφωνα με τον Σαγχονιάθωνα, οι Κάβειροι ήρθαν από τη Δύση και πήγαν και στη Βηρυτό του Λιβάνου, πόλη που δόθηκε στον Ποσειδώνα και τους Κάβειρους. 

Αυτή η δήλωση όχι μόνο συνδέει τον παραπάνω θεό με τους Κάβειρους αλλά σχηματίζει έναν κρίκο ανάμεσα στους Κάβειρους και την ιστορία της Ατλαντίδας (Σαγχονιάθων, βιβλίο ΧΙ). Πολλοί πιστεύουν πως ήταν εκείνοι οι Αζιλινοί που εισήλθαν στην Ευρώπη οκτώ ή εννιά χιλιάδες χρόνια πρίπου πριν τη χριστιανική εποχή. Έτσι ενισχύεται η απόψη πως η αζιλιανή φυλή προήλθε απευθείας από την Ατλαντίδα. Η λατρεία των Καβείρων εμφανίστηκε και στο φοινικικό τμήμα της Συρίας, γύρω στο 1400 π.χ. Οι αναθηματικές πλάκες της Ρας Σάμρα, που ανακαλύφθηκαν στα παράλια της αρχαίας Φοινίκης περιέχουν αναφορές για την λατρεία των Καβείρων… 

 Η πορεία των Καβείρων από δυτικά προς ανατολικά αποδεικνύεται και από τις αρχαίες επιγραφές, στις οποίες αναφέρονται ως «Αγκραζίμ»ή «νησιώτες» και «γιοί της θάλασσας». Η Ρας Σάμρα, όπου πρωτοπαρουσιάστηκε η λατρεία των Καβείρων στη Φοινίκη, βρίσκεται σε απόσταση 200 περίπου χιλ. από τη Βηρυτό. Είναι σημαντικό πως οι πλάκες αυτές, που χρονολογούνται περίπου στο 1350 π.χ., περιέχουν αναφορές για τη ζωή και την ιστορία πριν τον κατακλυσμό, για τον Αδάμ και την Εύα που τους Ονομάζει Αιών και Χάουα, τουλάχιστον εξήμιση ΑΙΩΝΕΣ ΠΡΙΝ της σύνθεση του βιβλίου της Γέννεσης. Σύμφωνα με αρκετές ενδείξεις, η λατρεία των Καβείρων δεν είχε εντελώς εξυμνητικό χαρακτήρα, αν και σε κάποιο βαθμό ήταν συνυφασμένη με τη λατρεία του Ταύρου, του ζώου του Ποσειδώνα. 

 Ο Στράβων και άλλοι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς τη θεωρούν παρόμοια με τη λατρεία των Κορυβάντων, έναν οργιαστικό τύπο θρησκείας με ξέφρενες ιεροτελεστίες. Ειδικά ο Στράβωνας φαίνεται πως τον είχε θεωρήσει δαιμονικό, αναφερώμενος στους θεούς ως «δαίμονες». Είναι πολύ πιθανό αυτή η λατρεία να αντιπροσωπεύει τα ΚΑΤΑΛΟΙΠΑ των λατρευτικών εθίμων της ΚΑΤΩΤΕΡΗΣ ΤΑΞΗΣ στην ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ, που αφιερώθηκε στη ΜΑΥΡΗ ΜΑΓΕΙΑ και τις αμαρτωλές πράξεις και έγινε, συνέχεια, η κύρια ΑΙΤΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ…. 

 Μ’ αυτή την έννοια είναι ενδεχόμενο να διατηρούσε σαφείς αναμνήσεις των παραδόσεων της Ατλαντίδας, όπως και των σχέσεων ανάμεσα στην περισσότερο ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΕΝΗ ΚΑΣΤΑ και τις ΑΝΩΤΕΡΕΣ ΤΑΞΕΙΣ!.... Οι αναφορές πάντως που υπάρχουν στις πλάκες της Ρας Σάμρα, αποτελούν αναμνήσεις των πανάρχαιων καιρών που μεταφυτεύτηκαν στη λατρεία των Καβείρων. Οι Κάβειροι, οι μελλοντικοί αντιπρόσωποι της ΚΑΣΤΑΣ, είναι γνωστοί ως «γιοί του θεού» (δηλαδή οι γιοί του Σηθ), οι οποίοι προτίμησαν να συνδεθούν με τις ΚΑΤΩΤΕΡΕΣ ΤΑΞΕΙΣ της ΑΤΛΑΝΤΙΔΑΣ….. 

Μ’ αυτή όμως τη στάση τους ΜΟΛΥΝΑΝ την υψηλότερη μαγεία και προκάλεσαν την ΜΕΓΑΛΗ ΠΤΩΣΗ!........ 

 Κείμενο: Νίκος Χειλαδάκης 

 <<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>> 

 35)Αληθής Λόγος Ο.Ε.Α.


-Το Χρονικό της μάχης μεταξύ Ελλήνων Αιγηίδος και Ατλάντων 

 Από τα Επιστημονικά κείμενα της Ο.Ε.Α. 1988-Ηγεσία Ο.Ε.Α. ΑΘΗΝΩΝ Πρίν από το φρικιαστικό έγκλημα εναντίον των κατοίκων της Ατλαντίδος με όλα τα ανωτέρω τεχνολογικά μέσα, ο -Κύριος- είχε ζητήσει από το *ηλιακό* ιερατείο και την δεκαμελή κυβέρνηση Ατλαντίδος *πλήρη υποταγή* που προϋπέθετε καταδίκη όλου του Ατλάντιου πολιτισμού ως *δαιμονικής προελεύσεως* από τους προηγούμενους θεούς του κακού-, κατάργηση του Ατλάντιου πολιτεύματος της Ιεραρχίας των Ηρώων .  

Οι Άτλαντες απέρριψαν τις διαπραγματεύσεις με τα πληρώματα της Σεληνιακής Παράνοιας, εκτός εκείνων που η {βίβλος} αποκαλεί κώδικα *Νώε*!!Μπορούμε μόνον να υποθέσουμε ότι οι {Νώε} με τους γυίους {Σημ, Χαμ, Ιάφεθ}που κωδικά σημαίνουν *Ιερατείο, Δούλοι, Αστοί* ειδοποιήθηκαν έγκαιρα να εγκαταλείψουν μέσω θαλάσσης την Ατλαντίδα χρησιμοποιώντας *κιβωτούς*- τα πλοία τους- πάνω στα οποία φόρτωσαν και τα κατοικίδια ζώα τους, ώστε να έχουν πόρους επιβίωσης όταν θα έφθαναν στις ακτές της Ευρώπης, Αφρικής ανατολικά, και στις ακτές της Αμερικής δυτικά.. 

 Εννοείτε ότι οι *διαφωτισμένοι* έχουν απαρνηθεί κάθε χαρακτηριστικό ατλάντιου πολιτισμού και κάτω από τις διαταγές του ιερατείου τους, ή ΣΗΜ μεταβάλλονται σε ορδές βαρβάρων που λυμαίνονται τα δυτικά παράλια της Αφρικής και της Ευρώπης. Τέτοιοι νομάδες, είναι οι Βέρβεροι και οι Τουαρέγκ της Βόρειας Αφρικής και *εκπολιτισθέντες* βάσκοι της Ισπανίας. 

 Η γλωσσολογική ανάλυση των διαλέκτων τους τοποθετεί στις Τουρανικές γλώσσες και φυλές. Το πρόβλημα που δημιουργήθηκε από τις ορδές των διασωθέντων Ατλάντων ήταν τρομερό για τους Άτλαντες των αποικιών. 

Ο Στράβων αναφέρει ότι οι * ηλιακοί ποσειδώνιοι* Άτλαντες είχαν 300 πόλεις - αποικίες στα δυτικά παράλια της Αφρικής και υποθέτουμε ανάλογο αριθμό στις ανατολικές ακτές της Ευρώπης. 

 Οι *Σεληνιακοί* Άτλαντες φανατισμένοι από το ιερατείο ΣΗΜ δεν έγιναν δεκτοί από τους *ηλιακούς* για συμβίωση. Σημειώνουμε αρχαία ελληνικά κείμενα διαπιστώνουμε ότι παρά την πολιτισμική και θρησκευτική *ταυτότητα των Αιγαίων και Ατλάντων ως -ηλιακών- λαών προϋπήρχε ήδη από το 10.500 π.χ. μια διαμάχη μεταξύ τους φαινομενικά ανεξήγητη. Θα δούμε αργότερα γιατί. 

 Προς το παρόν θα αναφερθούμε στο παράδοξο σκηνικό που δημιουργείτε μετά την βύθιση, από τρία είδη πληθυσμών: Αυτόχθονες Έλληνες Αιγηείς *ηλιακούς*, Αποίκους Άτλαντες *ηλιακούς*, και ορδές *σωσμένων Σεληνιακών Ατλάντων* , με πληθυσμιακό όγκο αντίστοιχο της ανωτέρω σειράς, όπου κυρίαρχο στοιχείο είναι οι Αιγηείς Έλληνες. 

 Κάθε ένας από τους τρείς πληθυσμούς μισεί θανάσιμα τους άλλους δύο για λόγους που ο αναγνώστης καλείται να βρεί μόνος του. Τον βοηθούμε λέγοντας ότι οι ΣΕΛΗΝΙΑΚΟΙ ΑΤΛΑΝΤΕΣ θεωρούσαν τους ΗΛΙΑΚΟΥΣ ΑΤΛΑΝΤΕΣ των αποικιών ως *εχθρούς του θεού ΣΙΝ* που θα έπρεπε να έχουν πνιγεί μαζί με τους Μητροπολιτικούς Ηλιακούς Άτλαντες. 

 Τον βοηθούμε ακόμη λέγοντας ότι ήδη πρό του 9.500 π.χ. και γύρω στο 9.550 π.χ. είχε προηγηθεί μια φοβερή ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ μεταξύ Ηλιακών Αιγαίων και Ηλιακών Ατλάντων, για την οποία η [βίβλος] ποιεί την ....νήσσαν.. 

 Ας αφήσουμε να μιλήσουν τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ: *ΚΡΙΤΙΑΣ* Πλάτωνος: Ο Αιγύπτιος ιερέας της Σαϊδός ομιλεί με τον Σόλωνα: .... Μετά, -Έλληνες- δεν γνωρίζετε ότι στη χώρα σας έζησε το ωραιότερο και καλύτερο ανθρώπινο γένος, από το οποίο κατάγεσαι εσύ και οι συμπολίτες σου, διότι, τέλος πάντων, διασώθηκε λίγο σπέρμα. Σείς όμως το ξεχάσατε, διότι και οι απόγονοι αυτών που διασώθηκαν, για πολλές γενιές πέθαιναν χωρίς να ξέρουν να γράφουν.- ο Αιγύπτιος ιερέας είναι κακώς πληροφορημένος διότι τα ελληνικά Χρονικά ΚΑΤΕΓΡΑΨΑΝ τις πρώτες μετακατακλυσμιαίες δυναστείες των Πελασγών Αρκάδων, όπως είδαμε σε προηγούμενη αναφορά στο κείμενο μας. Διότι, κάποτε, Σόλων, πριν από τον μεγάλο Κατακλυσμό, η σημερινή πόλη των Αθηναίων υπήρξε άριστη στον πόλεμο και γενικώς ήταν τέλεια στην διακυβέρνησή της . 

Λένε πως σ' αυτή την πόλη έγιναν έργα περίφημα και διαμορφώθηκαν τα καλύτερα πολιτεύματα απ' όσα ακούσαμε ότι υπήρξαν ποτέ επάνω στη ΓΗ . Δεν υπάρχει λόγος να μην το κάνω, Σόλων, και θα σου τα πω - όσα αφορούν τους αρχαίους συμπολίτες σου-, για χάρη σου και για χάρη της πόλης σου, αλλά προπάντων για χάρη της Θεάς, η οποία τόσο τη δική σας όσο και τη δική μας χώρα προστάτευσε, ανάθρεψε και εμόρφωσε, -Αθηνά ή Νηίθ.. αφού πήρε το σπέρμα για σας από τη ΓΗ και τον Ήφαιστο, και αργότερα για μας. 

 Είναι γραμμένο στα ιερά μας βιβλία πως η διοργάνωση της πόλης -Σαίδος- έγινε πριν 8.000 χρόνια -3.500 π.χ.- από την Αθηνά ή Νηίθ. Θα σου διηγηθώ λοιπόν με λίγα λόγια για τους νόμους που είχαν και για το ωραιότερο που έκαναν οι συμπολίτες σου πριν από 9.000 χρόνια -9.500 π.χ ... ..

Εξετάσαμε λοιπόν τους νόμους εκείνης της πόλης-Αθήνας- και παράβαλε τους με τους εδώ- Σαίδος- . Διότι εδώ θα βρείς πολλά παραδείγματα των νόμων που υπήρχαν τότε στην πόλη σας. Πολλά και μεγάλα έργα της πόλης σας είναι γραμμένα εδώ, ένα όμως υπερέχει σε μέγεθος και σε αρετή. Λένε, δηλαδή τα βιβλία μας, πόση εχθρική δύναμη κατέστρεψε κάποτε η πόλη σας, δύναμη που εξόρμησε αλαζονικά απ' έξω, από τον Ατλαντικό Ωκεανό, κάνοντας ταυτόχρονη επίθεση και στην Ευρώπη και στην Ασία. 

 Διότι τότε ο Ατλαντικός ήταν πλωτός και υπήρχε ένα νησί στην είσοδό του την οποία εσείς ονομάζετε Στήλες του Ηρακλέους.: Το νησί ήταν μεγαλύτερο από την Λιβύη και την Ασία και από κει μπορούσε να περάσει κανείς σε άλλα νησιά κι απ' αυτά, σ' ολόκληρη την απέναντι ήπειρο- Αμερικανική Ήπειρο- που βρίσκεται γύρω από τον αληθινό Ωκεανό- Ειρηνικό Ωκεανό-.. ....

Στο νησί αυτό λοιπόν, την Ατλαντίδα οργανώθηκε μια μεγάλη και αξιοθαύμαστη δύναμη, βασιλέων, που κυριαρχούσε σ' ολόκληρο το νησί, καθώς και σε πολλά άλλα νησιά και τμήματα της Ηπείρου. Εκτός απ' αυτά οι βασιλείς εκείνοι εξουσίαζαν, απ' αυτή τη μεριά της εισόδου, τη Λιβύη μέχρι την Αίγυπτο και την Ευρώπη μέχρι την Τυρρηνία- εκτός Αιγύπτου και Τυρρηνίας ή Βόρειας Ιταλίας. 

Ολόκληρη λοιπόν αυτή η δύναμη αφού συγκεντρώθηκε και ενοποιήθηκε, προσπάθησε με μια εξόρμηση να υποδουλώσει και τον δικό μας τόπο και τον δικό σας και όσους βρίσκονταν απ' αυτή την πλευρά της εισόδου. 

 Την εποχή εκείνη, Σόλων, η δύναμη της πόλης σας φάνηκε εξαιρετική ανάμεσα σ' όλους τους ανθρώπους, τόσο για την ΑΡΕΤΗ και σε πολεμικές τέχνες, είτε επικεφαλής όλων των Ελλήνων, είτε και μόνη της, διότι οι άλλοι την εγκατέλειπαν, αφού έφτασε στο χείλος της καταστροφής, κατανίκησε τους επιδρομείς, έστησε τρόπαια εναντίον τους, εμπόδισε να υποδουλωθούν όσοι δεν είχαν υποδουλωθεί, και απελευθέρωσε χωρίς κανένα αντάλλαγμα, όλους τους άλλους που είμαστε απ' αυτή τη πλευρά των Στηλών του Ηρακλέους ..... 

 Αφού όμως πέρασε αρκετός καιρός, έγιναν φοβεροί σεισμοί και κατακλυσμοί και μέσα σ' ένα τρομαχτικό μερόνυχτο, όλοι οι πολεμιστές, σαν ένας άνθρωπος, θάφτηκαν στη γη κι έτσι εξαφανίστηκε και το νησί της Ατλαντίδας βουλιάζοντας στην Θάλασσα. 

 Γι' αυτό και το μέρος εκείνο της θάλασσας είναι αδιάβατο και ανεξερεύνητο διότι εμποδίζει ο πολύ ρηχός πηλός που δημιούργησε το νησί όταν καταποντίσθηκε.. 

 Απαιτούμε από τον αναγνώστη να γυρίσει πίσω διότι δεν είδε τη φράση Κλειδί του κειμένου. Επαναλαμβάνουμε τη φράση Κλειδί: *Αφού όμως πέρασε καιρός, έγιναν φοβεροί σεισμοί και κατακλυσμοί και μέσα σ' ένα τρομαχτικό μερόνυχτο, όλοι οι πολεμιστές- *ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΑΙΓΗΕΙΣ και ΑΤΛΑΝΤΕΣ* , θάφτηκαν στη ΓΗ κι έτσι εξαφανίστηκε ΚΑΙ το νησί της Ατλαντίδος ...

 Εφ' όσον ο πόλεμος διεξαγόταν σε ΑΙΓΑΙΟ ΕΔΑΦΟΣ και σ' αυτό το έδαφος θάφτηκαν ΑΓΑΙΟΙ και ΑΤΛΑΝΤΕΣ πολεμιστές των δυο αντιπάλων στρατοπέδων μετά την ήττα των Ατλάντων, άρα η Καταστροφή της Ατλαντίδος που εξαφανίστηκε Και αυτή, συμπίπτει απόλυτα χρονικά με την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Της ΑΙΓΗΙΔΟΣ ...

 Πράγματι μετά την ήττα τους οι Άτλαντες αναγκάστηκαν να εκκενώσουν ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ και να συρρικνωθούν στις *παράλιες* αποικίες τους που κρατούσαν μέχρι την Λιβύη, και τις *στεριανές* αποικίες τους που είχαν μέχρι την Βορειοδυτική Ιταλία από την Νότια Ευρωπαϊκή ζώνη.. 

 Ηγεσία Ο.Ε.Α. ΑΘΗΝΩΝ